In mijn laatste Nuusbrokkies van September had ik al geschreven dat ik op vakantie zou gaan en dat de Nuusbrokkies van October zouden gaan uitvallen. Ik ben op 27 September vertrokken naar Nederland en op 27 October ben ik weer in Namibia terug gekomen. Dit was natuurlijk veel tekort, maar ik heb ‘n prachtige vakantie gehad. Dit was goed om mijn hele familie weer te kunnen ontmoeten zonder die mondkappies of maskers.

Ik wil jullie nog ‘n kleine storie vertellen over de reunie van ons hele familie op 10 October om het gouden Jubileum van Jan en Leny van der Avoird te vieren. Daar waren ongeveer 126 familieleden aangemeld in ‘n grote zaal, waar ook officieel alles gekontroleerd moet worden vanwege het coronavirus en de namen opgeschreven moeten worden. Ze hebben allemaal op hun telefoon het bewijs, dat zij twee keer ingespoten zijn tegen het coronavirus. Ik heb hen ook mijn schriftelijke bewijzen getoond, dat ik twee vaccinaties gekregen heb en dat ik onlangs ‘n bewijs getoond heb bij het verlaten van Namibia, dat ik vrij van corona was en dat staat ook mooi op mijn telefoon… Zij keken met hun telefoon of er bij hen ‘n groen lichtje zou gaan branden… Nee, geen groen lichtje en daar zitten ze nu met het probleem : mogen zij mij eigenlijk wel toelaten bij deze familie reunie??? Dan schud je daarom toch met jouw kop: ik ben over drie verschillende landen se grenzen toegelaten met alle vereiste officiele coronapapieren ingesloten en niemand heeft twijfels gehad, maar in het kleine dorpje Gilze wordt mij gezgd, dat mijn papieren eigenlijk niet gebruikt kunnen worden, want hun telefoon moet ‘n groen lichtje wijzen… Ik heb bij mijzelf gedacht: je zou ze ‘n schop onder hun…, maar dat mag je natuurlijk niet. Maar ze hebben me natuurlijk toch wel toegelaten.

Ik heb geluk gehad, dat ik ook de gelegenheid gekregen heb om samen met de Hollandse medebroeders in Eemnes met de Salesiaanse kringen bij elkaar te kunnen komen. Enkelen van de Salesiaanse kring had ik op de Annecy reis ontmoet enkele jaren geleden. Daar zijn nog maar zeven Hollandse priesters en we zijn nu dan ook als Oblaten Kommuniteit direkt onder het Generale Bestuur, met P. Kees Jongeneelen aan de leiding.

Wij merken hier ook al de brute kracht van de weersomstandigheden. De grote rijke landen zijn bij elkaar in Schotland om over de opwarming van de wereld te praten. Wij hebben vandaag ook al 39 graden en we zijn nog maar pas met onze zomer begonnen. Vorige week donderdag zijn 5 grote elektriese masten, die de elektriciteit van Suid-Afrika naar Namibia brengen, op 20 km van Keetmanshoop plat en in mekaar gedraaid. Ze staan al jaren daar, maar het gebeurt nu meer geregeld, dat geweldige rukwinden de daken van de huizen afrukken en meestal gaat het gepaard met ‘n geweldige donderbui, die met hun hagelstenen zo groot als duiveneieren veel schade aan kunnen richten.

Overal in de katholieke kerk is begonnen om te bidden tot de H. Geest voor de Sinode van 2021-2023. Onze Bisschop van Keetmanshoop Willem Christiaans heeft al ‘n Diocesan Synodal Team van 12 mensen bekend gemaakt, die gekozen zijn uit alle regios en ook allerlei richtingen en groepen vertegenwoordigen. Een getrouwde Diaken, Bartholomeus Pieters, zal de Diocesan Contact Person zijn. Op 29 en 30 Oktober waren zij bij elkaar en van daaruit zal de volgende stap gezet worden. Elke parochie en buitenstasie is al bezig om weer bij elkaar te gaan komen. Dit zou weer ‘n nieuwe beweging in de kerk kunnen worden, zoals destijds de Renew was, waar de gewone leken naar voren zijn gekomen om Woord en Kommuniebedienaars te zijn.

Onze Generale Overste Barry Strong heeft ons laten weten, dat hij ons in Keimoes van 10 tot 14 Januarie 2022 zal komen bezoeken. Hij heeft allemaal gevraagd om tegenwoordig te zijn. Het blijft ‘n probleem om die korte coronavrije toets van 72 uur te kunnen ontvangen, want je bent al halverwege op pad voor de uitslag van de toets op jouw telefoon zal gaan verschijnen. Als je dan met drie personen in de auto zit en een van hen is corona-positief, moeten ze allemaal zo gauw als mogelijk naar huis terug rijden en in kwarantijn gaan, omdat de anderen samen in de auto waren…! Zo is dat laatste keer gebeurd toen twee medebroeders naar Keimoes gingen voor de retrete. Op het ogenblik is de corona stil in Namibia. Maar dat was het ook in Holland en Duitsland en daar komt weer verandering blijkbaar en worden meer strengere maatregelingen toegepast.

We hebben pas twee feesten gevierd: Allerheiligen en Allerzielen. Ook hier bij de zusters hebben we Allerzielen gevierd en na de H.Mis zijn we naar het kerkhof achter de kerk gegaan om al de graften te zegenen. In dit kerkhof van de M.S.C. zusters liggen al 70 zusters begraven. De priesters worden allemaal in Keetmanshoop begraven. Daar zal zeker ook eendag ‘n plek voor mij bereid worden… Maar hopelijk nog niet zo snel natuurlijk.

Dit was het maar weer voorlopig. Hartelijke groeten en tot begin van die December maand.

P. Martin.