Archief van de maand: november, 2024

Christus Koning 2024

Christus Koning
Ezechiël 34,11-12.15-17; Matteüs 25,31-46.


KONING OP HET KRUIS…

Zijn bedje was niet gespreid,
toen hij in onze wereld kwam.
Er was geen plaats voor hem.
Hij moest het doen met een stal,
te midden van de minsten der mensen.

Hij leefde niet in weelde.
Hij werd geboren uit eenvoudige mensen.
Het gewone was goed genoeg voor hem.
Het politieke spel was hem onbekend:
hij ging recht door zee
en keek niemand naar de ogen.

Zijn boodschap baarde opzien.
Hij kondigde bevrijding aan
voor allen, die vastgelopen waren.
Zijn liefde ging uit naar hen,
die verstoten en eenzaam leefden.
Hij had een goed woord voor hen,
die zelf monddood gemaakt waren.
Zijn levensweg was een kruisweg.
Voordat goedheid aan de macht kan komen
moet de wereld worden omgekeerd,
moeten mensen zichzelf omkeren.
Het meest koning was hij op het kruis,
omdat toen duidelijk werd,
dat hij trouw was aan zijn levensopdracht.
Daar was hij koning, omdat zijn leven
er een was van liefde tot het uiterste.

Wim Holterman osfs

 

 

33e zondag 2024

33e Zondag door het jaar
Daniël 12,1-3; Marcus 13,24-32.

ZOMER IN AANTOCHT

Soms is het leven om te huilen.
Ziekte en dood zijn dichtbij.
In machteloze woede moeten we aanzien,
dat mensen uit elkaar worden gerukt.
Toekomst wordt in duigen geslagen.
Licht verandert in dreigende duisternis.
Hoop verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Hoezo geloven in de goedheid van God?
Hij lijkt zo vaak de grote afwezige.
We willen wel geloven in zijn almacht,
maar is Hij niet even machteloos dan wij?!

Onze wereld vergaat het niet beter.
Altijd maar weer berichten over
oorlog en geweld, over mensen
die elkaar naar het leven staan.
Armoede groeit sneller dan rijkdom.
Voor steeds meer mensen wordt
het leven minimaal, een grensbestaan.
Donkere wolken pakken zich samen
boven hen, die moeten vluchten
en voor wie het geen leven is.
Ons wereldbeeld is zo somber,
dat we God nauwelijks kunnen ontdekken.

Geloven is opstaan,
is licht ontsteken en warmte verspreiden.
Het is in de koude donkere winter van het leven
de zachte, op springen staande twijgen ontdekken.
Geloven is blijven hopen en vertrouwen,
dat we samen aan de basis mogen staan
van nieuw leven, van nieuwe toekomst.
Het is weten, dat de kleine goedheid
het zal winnen van het grote kwaad.
De zomer komt zoals een knop in een twijg,
bijna onzichtbaar maar onweerstaanbaar.
De zomer is in aantocht.
Het is een kwestie van zien, soms even.

Wim Holterman osfs

32e zondag 2024

32e Zondag door het jaar
Koningen 17,10-16; Marcus 12,38-44 of 41-44.

LEVEN IS DELEN

Twee weduwen, arm en berooid,
nauwelijks nog in staat
om voor zichzelf te zorgen:
zij geven wat ze hebben;
ze geven alles wat ze nodig hebben
om te kunnen blijven leven.
In woord en in daad worden ze beloond.
Hun delen is hun grote rijkdom.
Ze worden door God gezien,
omdat ze Zijn boodschap,
zonder opzien te baren,
met hart en ziel verstaan.
Ze leveren zichzelf er aan over
met alles wat ze hebben en zijn.
En daarom worden ze groot geacht.

Ze leven nòg: deze mensen.
Midden onder ons zijn er ook,
die weten dat leven delen is.
Ze zoeken niet naar aanzien.
In alle eenvoud geven ze van hun brood,
van hun inspiratie en van hun geloven.
Ze laten zich nergens op voorstaan.
In alle eenvoud geven ze handen en voeten
aan de Blijde Boodschap.
Ze krijgen geen vermelding
in het Book of Records;
wèl in het boek van het Leven.

Gelukkig zijn ze er nog:
zulke mannen en vrouwen,
die de echte betekenis van het leven
verstaan en voorleven.
Ze zijn voor ons een voorbeeld.
Ze verdienen onze navolging.

Wim Holterman osfs

31e zondag 2024

 

31e Zondag door het jaar
Deuteronomium 6,2-6; Marcus 12,28b-34.

BLIND VERTROUWEN

Leven is samenleven,
is leven in verbondenheid met anderen.
Niemand is een eiland
midden in onze wereldzee.
Mensen leven in relatie,
zijn betrokken op elkaar.
Daarin zijn allerlei gradaties.
Je vertrouwt er op,
dat mensen er voor jou zijn.
Mensen, die je helpen;
mensen die betaald werk voor je doen.
Je vertrouwt op het technisch kunnen
en op de wetenschap van mensen.
Je hebt vertrouwen in je dokter,
in je leraar of in je collega’s.

Blind vertrouwen doe je
maar weinig mensen.
Dat doe je mensen,
die aan de basis van je leven staan.
Mensen, die je alle goeds gunnen
en die je trouw terzijde staan.
Je voelt je door hen gedragen
door goede en kwade dagen heen.
Bij hen voel je je veilig:
je mag zijn wie je bent.
Zij laten je nooit vallen,
dat weet je zeker.

Zonder zulke mensen krijgt ons leven
een wankele basis.
Zij verwijzen ons naar God, naar Jezus,
het fundament van ons leven.
Net als Jezus tegen Bartimeüs,
zeggen ze ons, met of zonder woorden,
‘ Je vertrouwen is je redding’.
Er is toekomst voor jou;
er zijn mensen voor jou;
en God zal er zijn voor jou,
daar mag je blind op vertrouwen.

Wim Holterman osfs