Archief van de maand: januari, 2025

4e zondag van het jaar 2 februari 2025

4e Zondag door het jaar
Jeremia 1,4-5.17-19; Lucas 4,21-30.

EEN LUIS IN DE PELS

Ze zijn er nog: profeten,
mensen, die onrecht aanklagen;
mensen, die opkomen voor armen,
voor slachtoffers van geweld.
Ze gebruiken geen moeilijke woorden.
En ze laten zich niet drukken in de hoek
van linkse of rechtse groeperingen.
Bisschoppen als Tutu,
een Romero of een Martin Luther King.
Ze zijn vol van de evangelische boodschap
van recht, van vrede en liefde voor iedereen.
Ze hebben geen pasklare oplossingen.
Maar ze prikkelen wel
om mensen niet aan hun lot over te laten.
Ze hebben de moed om op de bres te gaan,
ook al vinden ze soms gesloten oren,
ook al stoten ze tegen harde hoofden.
Hun boodschap is niet moeilijk;
ze gaat niemand te hoog.
Iedereen kan ze begrijpen.
En toch gaat er een dreiging van uit,
een aanklacht, die mensen raakt.
Het gaat hen niet om eigen eer,
niet om eigen gewin.
Ze zijn als een luis in de pels
van onze gevaarlijke zelfgenoegzaamheid.
Ze prikkelen om niet in slaap te sukkelen
in de weldadige warmte van onze welvaart.
Ze zijn profeten als Jezus van Nazareth.
Ze hebben een goede boodschap,
maar die wordt hen niet in dank afgenomen.
Het liefst worden ze zo vlug mogelijk
onschadelijk en monddood gemaakt.
Maar ze laten zich niet vangen.
Hun boodschap mag niet verstommen,
nu niet en nooit niet.

Wim Holterman osfs

3e zondag van het jaar 26 januari 2025

3e Zondag door het jaar
Nehemia 8,2-4a.5-6.8-10; Lucas 1,1-4.4,14-21.

DAT MOEILIJKE BOEK…

De Bijbel is een moeilijk boek,
uit een andere tijd en cultuur.
Soms is het onbegrijpelijk.
Met de beste wil van de wereld:
je kunt er niets mee doen.
Het lijkt een boek voor geleerden
en voor vrome zielen.
Bij ons staat het vaak ongeopend
en onder het stof op de boekenplank.

En toch vraagt het om geopend te worden.
Het kan namelijk veel vertellen:
over onze gevoelens, over onze bestemming.
Het zegt ons iets over onze levensrichting.
Het zingt onze opstandigheid uit,
maar ook onze dankbaarheid en ons verlangen.
Het is een uitdagend boek.
Je kunt het niet vrijblijvend lezen.
Het vraagt steeds om een antwoord.
Er staan woorden in die in alle tijden
en in alle omstandigheden waar moeten worden.
De Bijbel is een boek, dat oproept
tot bevrijding en tot anderen bevrijden.
Het vertelt ons hoe God met mensen omgaat
en hoe mensen elkaar het leven moeten gunnen.
Het wil licht en toekomst aanreiken;
maar dan wel licht en toekomst
die we zelf nog moeten waarmaken.

De bijbel is een moeilijk boek.
Niet alleen om te lezen,
maar vooral om het tot ons te laten spreken.
Het vraagt, dat wij de woorden en verhalen
door ons heen laten gaan en ons eigen maken.
En dan het moeilijkste nog:
ze willen gerealiseerd worden,
vandaag en morgen,
door ieder van ons.
Razend moeilijk, maar wel de moeite waard!

Wim Holterman osfs

2e zondag van het jaar 19 januari 2025

2e Zondag door het jaar
Jesaja 62,1-5; Johannes 2,1-12.

HET LEVEN EEN FEEST

Soms is ons leven maar een waterig bestaan.
Het is een sleur, weinig ups and downs.
Het gaat gewoon z’n gangetje,
niet de moeite waard om er over te praten.
We zien niet goed waar het heen moet
en we maken telkens weer een pas op de plaats.
We voelen ons gevangen in saaie gewoontes,
we zijn de slaaf van ons doen en laten.

Toch kan dat plotseling veranderen.
Er verschijnt iemand in ons leven,
die onze ogen en ons hart opent.
Een die ons laat zien,
dat het leven een feest kan worden.
Hij schenkt geborgenheid, diepe vrede.
Hij zegt, dat er volop leven is,
als we in elkaar en in God geloven.
Hij houdt ons de droom voor
van een bruiloft voor iedereen.
Er is wijn in overvloed,
als je Hem maar je geloof schenkt;
als je er maar op vertrouwt,
dat leven delen is en geven van jezelf.

De man van Nazareth kondigt ons aan,
dat de bruiloft van God en de mensen
kan beginnen, een eindeloos feest.
Als je je geloven en vertrouwen aan Hem geeft,
ben je welkom; vandaag al.

Wim Holterman osfs

 

Doop van de Heer 12 januari 2025

Jesaja 42,1-4.6-7; Lucas 3,15-16,21-22.

ONDERGEDOMPELD IN ONS MENSENBESTAAN

Jezus gaat de Jordaan in.
Hij wordt er gedoopt tot ‘Zoon van God’.
Op de grens van het slavenbestaan
en van nieuw bevrijdend leven
komt Hij aan het licht.
Hij weet zich er geroepen
om aan mensen nieuwe wegen te wijzen.
De Geest van God, de Geest van het begin,
kondigt een nieuwe schepping aan.
Zoals het was in het begin,
zo zal Hij werken aan een aards paradijs.
Hij verzet zich tegen onderdrukking.
Hij kiest voor een goddelijke harmonie.
Bij Hem is er geen plaats
voor onderdrukking en onvrede.
Mensen worden door Hem
op een goddelijk plan gebracht;
op het plan van lieve vrede,
van recht en gerechtigheid.
Om daartoe gedoopt te worden,
gaat Jezus het water door.
Het is als een nieuwe geboorte,
een nieuwe bevrijdende uittocht.
Hij wordt ondergedompeld
in ons gewone mensenbestaan.
Hij moet door de dood heengaan,
maar staat ook weer op
tot een leven in volheid.
Hij gaat ons voor,
opdat ook wij Gods zonen
en dochters worden,
mensen, die Hem behagen.

Wim Holterman osfs

Openbaring des Heren /Driekoningen 2025

Jesaja 60,1-6; Matteüs 2,1-12.

DE STER ACHTERNA…

Om de juiste ster in je leven te ontdekken
moet je wel wijs zijn en minstens met z’n drieën.
Want het gevaar is anders groot, dat je je eigen ster zoekt:
de ster van welvaart en ongebreideld genot,
de ster van ‘vrijheid blijheid’.
Met een open vizier en gelouterd door het leven
kun je pas ontdekken wat werkelijk van waarde is.
Daarom ontdekten de wijzen hun ster in het Oosten.
Het was een ster die wees in de richting van
het paradijs, van bevrijding uit slavernij.
In hun wijsheid gingen ze deze ster achterna.
En op hun zoektocht zagen ze in,
dat die ster niet te vinden is bij de machtigen.
En ook niet bij hen, die de wetenschap in pacht hebben.
Die ster ging voor hen uit naar het veld,
waar het leven werkelijk van waarde is.
Ze wijst in de richting van nieuw leven,
van kleinsten die het grootst worden,
van de laatsten op de eerste plaats.
Die ster geeft echte vreugde,
die geeft nieuw levenslicht, nieuw houvast.
Maar ze doet ook andere, nieuwe, wegen gaan:
wegen van vrede, van eerlijk zoeken naar waarheid,
wegen ook in de voetsporen van het Kind.
Om die wegen te gaan moet je wel wijs zijn
en minstens met z’n drieën.
Want je hebt elkaar nodig
om de goede richting niet kwijt te raken.

Wim Holterman osfs