5e Zondag van de Veertigdagentijd 2025

5e Zondag van de Veertigdagentijd
Jesaja 43,16-21; Johannes 8,1-11.

EEN ONTWAPENEND WOORD

Woorden zijn soms venijnig,
scherp als dolken en hard als stenen.
Ze doen pijn, ze kleineren,
ze slaan diepe wonden.
Woorden veroordelen,
pinnen vast op je fouten.
Ze zetten je gevangen,
drukken je in een hoek.
Ze maken een zondebok van je.
Eenmaal een dief, altijd een dief.
Wie voor een dubbeltje is geboren,
wordt nooit een kwartje.
Woorden kunnen je maken
tot een gevangene van jezelf.
De ruimte om vrijuit te leven
wordt beperkt, afgebakend.
Je wordt het slachtoffer
van andermans oordeel.
De wet overwint het leven
en maakt het kapot.

Maar woorden kunnen ook ontwapenen.
Daarvoor moet je je eerst buigen
en niet op je strepen staan.
Je oordeel moet je in het zand schrijven,
zodat dat kan verwaaien.
Woorden kunnen leven geven,
als je je hart laat spreken.
Niet veroordelen,
maar nieuwe kansen geven.
Niet gooien met stenen,
maar ontvankelijk zijn
voor de mens, die de ander is.
Een ontwapenend woord
geeft ruimte,
waarin het leven de wet overwint.

Wim Holterman osfs