Op zaterdag 8 november herdenken wij onze overledenen.
Lieve mensen, heel graag bieden wij u dit nieuwe Salesiaans Contact aan. Ook in dit nieuwe jaar hopen wij u wat Salesiaanse stof tot bezinning en inspiratie aan te kunnen bieden, een bescheiden maandelijks lichtpuntje op uw levenspad.
Namens de redactie wens ik u van harte een goed, gezond en zalig Nieuwjaar.
Wim Holterman osfs
EEN GOED NIEUWJAAR
Een jaar is voorbijgegleden,
deels rimpelloos,
deels stormachtig.
Een jaar van gezondheid,
van geluk hebben,
maar soms ook van pijn
om het eigen ik
of om de verre ander.
Een jaar van haat, oorlog,
van mensen die mensen dood¬den
om eigen gewin en macht.
Op de fundamenten, puinhopen
van het afgelopen jaar bouwen we voort.
Een nieuw jaar, nieuwe kansen
om onze idealen te realiseren;
om te zeggen en te doen
dat het anders kan,
dat het anders moet:
een wereld van vrede,
een wereld van vrede-mensen.
Daarom voor het nieuwe jaar:
alle goeds, gezondheid,
kracht en inspiratie,
doorzettingsvermogen en geduld,
menswording, heil en zegen.
Wim Holterman osfs
SCHATTEN VAN MENSEN
Astrid van Engeland – lid van onze Salesiaanse Kring Schijndel – heeft een aantal verhalen van haar pastorale ontmoetingen in de parochie van het H. Kruis in Raalte gebundeld. In het ‘Voorwoord’ van dit boekje schrijft ze: “Ik hoop dat anderen er inspiratie aan opdoen en er kracht uit putten. Ik hoop dat deze verhalen ook het hart van anderen verwarmen en hen laten voelen dat ieder mens uniek is en een kostbare schat in zich draagt. Ga op weg, ontmoet de a(A)nder en ontdek jouw schat!”
Wij mogen van haar met een zekere regelmaat uit deze ‘Schatten’ putten en die met u delen. Wij zijn haar daarvoor veel dank verschuldigd en we spreken de hoop uit, dat haar ontmoetingen ook ‘ons hart mogen verwarmen’. Als redactie van Salesiaans Contact hebben we haar verhaal verluchtigd met een foto.
GELOVEN
Ik loop door het winkelcentrum van Raalte om even boodschappen te doen. Onderweg word ik enthousiast begroet door een onbekende man. Hij loopt op twee krukken. Ik groet terug, maar loop meteen door, want het is al bijna sluitingstijd.
Na de boodschappen gedaan te hebben loop ik terug naar de auto. Weer kom ik dezelfde man tegen. En weer begroet hij mij enthousiast. Hij zal mij wel kennen van de parochie, zo denk ik. Na even twijfelen besluit ik het hem te vragen. ‘Of ik u van de parochie ken? Nee hoor, ik kom hier niet vandaan en heb helemaal niets met de parochie, ik heb geen geloof, daar ben ik niet mee opgegroeid.’ We raken met elkaar dieper in gesprek. Onder andere vertelt de man mij dat hij wel eens jaloers is op mensen die geloven. ‘Mensen die geloven, putten daar blijkbaar kracht uit en hebben altijd Iets of Iemand om op terug te vallen’, zegt hij, ‘maar jammer genoeg heb ik dat niet meegekregen en ook nooit geleerd.’
Toen ik daar later over nadacht, besefte ik dat het maar al te waar is. Geloven is niet vanzelfsprekend. Het is je niet meegegeven met je geboorte. Geloven met hart en ziel kun je pas, als je in je leven een ervaring opdoet, waarin je voelt dat hier meer aan de hand is dan het ‘gewone’. Als je mensen tegenkomt die getuigen van hun geloof en misschien daarmee jou op een ‘gelovig’ spoor zetten. Daarvan hangt het af of je geloof je redding wordt, je kracht, je houvast.
Deze ontmoeting in het winkelcentrum laat mij weer even voelen hoe dankbaar ik mag zijn dat ik in mijn leven heb mogen ervaren en nog steeds mag ervaren dat ons geloof, onze traditie, zo’n kostbare schat is. Een bron van Levend Water, waaraan ik me iedere dag opnieuw mag laven. God, dank U wel, dat U mij er weer even aan hebt herinnerd.
Astrid van Engeland
PATER WIM VAN ROODEN 60 JAAR PRIESTER
Op 20 maart 2025 is het 60 jaar geleden dat Wim van Rooden in de kapel van de Broeders van de La Salle in Stevensbeek door Mgr. W. Bekkkers tot priester is gewijd. Na een jaar aan het Latijns-Amerikaans college in Leuven zich voorbereid te hebben op de missie vertrok hij in 1966 naar Brazilië. Tot 1979 was hij verbonden aan het klein seminarie van de Oblaten in Braga. Daarna werkte hij als pastor in Jabboticaba. Ruim 25 jaar was hij pastoor in de grote parochie van Palmeiras des Missoes.
In 2007 werd hij door onze generale overste gevraagd om in onze Parochie van Monaco te gaan werken. Van het ene uiterste in het andere. Sinds 2012 is Wim weer terug in Nederland en woont in Mariahout in het huis waar Jan van Duijnhoven jaren heeft gewoond.
Wim is nog steeds als pastor actief in de parochie van Mariahout, bij de zusters van Barmhartigheid in Eindhoven en de zusters van het Kostbaar Bloed in Aarle – Rixtel. Hij is nog zeer vitaal en maakt elke dag een heel stevige wandeling.
We wensen hem van harte een mooi feest met vele goede mensen om hem heen.
Wie hem wil feliciteren is hier zijn adres: Wim van Rooden
Bernadettestraat 23
5738 AV Mariahout
e-mail:wmvanrooden@gmail.com
UIT DE PEN VAN ……
En zo is er al weer een jaar voorbij. Iedereen zei vroeger altijd dat de tijd zo snel ging, tegenwoordig kan ik me daar helemaal bij aansluiten. Het lijkt inderdaad nog maar kort geleden dat we aan een nieuwe eeuw begonnen en nu zijn we al weer 25 jaar verder.
In het Salesiaans Contact van oktober schreef ik dat er 6 mensen uit het Zuid Afrikaanse Friersdale op bezoek zouden komen, maar dat dat niet doorging omdat de visa niet in orde waren. Er is door de Stichting Friersdale – Eemnes heel hard gewerkt aan het geven van aanvullende informatie voor de visa. Voor 3 van de 6 personen werd het visum verstrekt, voor de laatste 3 wilden we dat natuurlijk ook graag voor elkaar krijgen.
Afgelopen woensdag werd er door de ambassade gebeld naar de voorzitter Henk van Hees, met de vraag waarom er nu al voor de 4e keer een visum aangevraagd wordt. Henk was niet thuis en zijn vrouw Marga werd natuurlijk nogal overvallen door het telefoontje. Ze heeft uitgelegd dat het voor de mensen in Friersdale heel belangrijk is dat ze komen, niet in de eerste plaats omdat ze anders het geld kwijt zijn van de tickets, maar ook voor het aanhalen van de contacten. Op de ambassade zijn ze bang dat zij niet meer terug gaan, maar daar zijn wij helemaal niet bang voor, ze hebben daar hun gezinnen en gaan echt wel weer terug.
Friersdale steunt voor een groot deel op de giften vanuit Eemnes en omgeving; vooral het kinderhuis is afhankelijk van de donaties van ons. Dus als de mensen hier in Eemnes en omgeving uit de monden van de mensen van daar horen hoe goed onze hulp gebruikt wordt is dat misschien een stimulans om vaste donateur te worden.
Er worden hier natuurlijk ook verschillende acties gehouden om geld te genereren, zoals op een zondag begin april een Polderloop, een hardloop wedstrijd over 5, 10 of 15 km of een recreatieve wandeling van 5 km door onze mooie polder; deze wordt mede georganiseerd door de jongeren van de KPJ. Op deze zondag wordt er ook altijd een deurcollecte gehouden in onze kerk. Startgelden, de opbrengst van een dan te houden verloting en een deel van de baromzet gaan naar Friersdale.
En dan natuurlijk op Koningsdag de 2 smulkramen, met wel 11 verschillende versnaperingen, zoals oliebollen, appelflappen, oranje tompoezen, oranje soezen, die altijd als warme broodjes over de toonbank gaan.
En ook 1 x per jaar een viering in onze kerk met een Zuid Afrikaans tintje; het koor Nicoza zingt Afrikaanse liederen, er is een Djembe groep, en een PowerPoint presentatie met de voortgang van de projecten welke speciaal gesteund worden. De opbrengst van die collecte is dan ook voor het lopende project.
Nu hebben we vrijdag 10 januari bericht gekregen dat de visa allemaal verleend zijn !!! De vlag kan dus uit !!!
De gasten zullen op dinsdagmiddag 21 januari op Schiphol aankomen en vertrekken weer op maandagavond 27 januari. Er wordt dus hard gewerkt om de gasten een aantrekkelijk programma voor te schotelen. Een dagje Amsterdam, natuurlijk een rondleiding door Eemnes; bezoek aan een basisschool; en op de dag van aankomst vallen ze met hun neus in de boter, nou ja eigenlijk in de boerenkool. Op deze avond wordt de jaarlijkse boerenkoolavond als bedankje voor alle vrijwilligers van Friersdale gehouden. Meteen een goeie gelegenheid om elkaar te ontmoeten.
En dan houden we op zondag 26 januari een viering waaraan de gasten hun medewerking zullen verlenen. Deze viering is ook te volgen via de livestream van www.kerkomroep.nl
Zoals jullie zien is er weer veel te doen in ons kleine Eemnes, ik ga de bedden opmaken en een volgende keer zal ik verslag doen van de logeerpartij.
Groetjes Loes
4e Zondag door het jaar
Jeremia 1,4-5.17-19; Lucas 4,21-30.
EEN LUIS IN DE PELS
Ze zijn er nog: profeten,
mensen, die onrecht aanklagen;
mensen, die opkomen voor armen,
voor slachtoffers van geweld.
Ze gebruiken geen moeilijke woorden.
En ze laten zich niet drukken in de hoek
van linkse of rechtse groeperingen.
Bisschoppen als Tutu,
een Romero of een Martin Luther King.
Ze zijn vol van de evangelische boodschap
van recht, van vrede en liefde voor iedereen.
Ze hebben geen pasklare oplossingen.
Maar ze prikkelen wel
om mensen niet aan hun lot over te laten.
Ze hebben de moed om op de bres te gaan,
ook al vinden ze soms gesloten oren,
ook al stoten ze tegen harde hoofden.
Hun boodschap is niet moeilijk;
ze gaat niemand te hoog.
Iedereen kan ze begrijpen.
En toch gaat er een dreiging van uit,
een aanklacht, die mensen raakt.
Het gaat hen niet om eigen eer,
niet om eigen gewin.
Ze zijn als een luis in de pels
van onze gevaarlijke zelfgenoegzaamheid.
Ze prikkelen om niet in slaap te sukkelen
in de weldadige warmte van onze welvaart.
Ze zijn profeten als Jezus van Nazareth.
Ze hebben een goede boodschap,
maar die wordt hen niet in dank afgenomen.
Het liefst worden ze zo vlug mogelijk
onschadelijk en monddood gemaakt.
Maar ze laten zich niet vangen.
Hun boodschap mag niet verstommen,
nu niet en nooit niet.
Wim Holterman osfs
3e Zondag door het jaar
Nehemia 8,2-4a.5-6.8-10; Lucas 1,1-4.4,14-21.
DAT MOEILIJKE BOEK…
De Bijbel is een moeilijk boek,
uit een andere tijd en cultuur.
Soms is het onbegrijpelijk.
Met de beste wil van de wereld:
je kunt er niets mee doen.
Het lijkt een boek voor geleerden
en voor vrome zielen.
Bij ons staat het vaak ongeopend
en onder het stof op de boekenplank.
En toch vraagt het om geopend te worden.
Het kan namelijk veel vertellen:
over onze gevoelens, over onze bestemming.
Het zegt ons iets over onze levensrichting.
Het zingt onze opstandigheid uit,
maar ook onze dankbaarheid en ons verlangen.
Het is een uitdagend boek.
Je kunt het niet vrijblijvend lezen.
Het vraagt steeds om een antwoord.
Er staan woorden in die in alle tijden
en in alle omstandigheden waar moeten worden.
De Bijbel is een boek, dat oproept
tot bevrijding en tot anderen bevrijden.
Het vertelt ons hoe God met mensen omgaat
en hoe mensen elkaar het leven moeten gunnen.
Het wil licht en toekomst aanreiken;
maar dan wel licht en toekomst
die we zelf nog moeten waarmaken.
De bijbel is een moeilijk boek.
Niet alleen om te lezen,
maar vooral om het tot ons te laten spreken.
Het vraagt, dat wij de woorden en verhalen
door ons heen laten gaan en ons eigen maken.
En dan het moeilijkste nog:
ze willen gerealiseerd worden,
vandaag en morgen,
door ieder van ons.
Razend moeilijk, maar wel de moeite waard!
Wim Holterman osfs
2e Zondag door het jaar
Jesaja 62,1-5; Johannes 2,1-12.
HET LEVEN EEN FEEST
Soms is ons leven maar een waterig bestaan.
Het is een sleur, weinig ups and downs.
Het gaat gewoon z’n gangetje,
niet de moeite waard om er over te praten.
We zien niet goed waar het heen moet
en we maken telkens weer een pas op de plaats.
We voelen ons gevangen in saaie gewoontes,
we zijn de slaaf van ons doen en laten.
Toch kan dat plotseling veranderen.
Er verschijnt iemand in ons leven,
die onze ogen en ons hart opent.
Een die ons laat zien,
dat het leven een feest kan worden.
Hij schenkt geborgenheid, diepe vrede.
Hij zegt, dat er volop leven is,
als we in elkaar en in God geloven.
Hij houdt ons de droom voor
van een bruiloft voor iedereen.
Er is wijn in overvloed,
als je Hem maar je geloof schenkt;
als je er maar op vertrouwt,
dat leven delen is en geven van jezelf.
De man van Nazareth kondigt ons aan,
dat de bruiloft van God en de mensen
kan beginnen, een eindeloos feest.
Als je je geloven en vertrouwen aan Hem geeft,
ben je welkom; vandaag al.
Wim Holterman osfs
Jesaja 42,1-4.6-7; Lucas 3,15-16,21-22.
ONDERGEDOMPELD IN ONS MENSENBESTAAN
Jezus gaat de Jordaan in.
Hij wordt er gedoopt tot ‘Zoon van God’.
Op de grens van het slavenbestaan
en van nieuw bevrijdend leven
komt Hij aan het licht.
Hij weet zich er geroepen
om aan mensen nieuwe wegen te wijzen.
De Geest van God, de Geest van het begin,
kondigt een nieuwe schepping aan.
Zoals het was in het begin,
zo zal Hij werken aan een aards paradijs.
Hij verzet zich tegen onderdrukking.
Hij kiest voor een goddelijke harmonie.
Bij Hem is er geen plaats
voor onderdrukking en onvrede.
Mensen worden door Hem
op een goddelijk plan gebracht;
op het plan van lieve vrede,
van recht en gerechtigheid.
Om daartoe gedoopt te worden,
gaat Jezus het water door.
Het is als een nieuwe geboorte,
een nieuwe bevrijdende uittocht.
Hij wordt ondergedompeld
in ons gewone mensenbestaan.
Hij moet door de dood heengaan,
maar staat ook weer op
tot een leven in volheid.
Hij gaat ons voor,
opdat ook wij Gods zonen
en dochters worden,
mensen, die Hem behagen.
Wim Holterman osfs
Jesaja 60,1-6; Matteüs 2,1-12.
DE STER ACHTERNA…
Om de juiste ster in je leven te ontdekken
moet je wel wijs zijn en minstens met z’n drieën.
Want het gevaar is anders groot, dat je je eigen ster zoekt:
de ster van welvaart en ongebreideld genot,
de ster van ‘vrijheid blijheid’.
Met een open vizier en gelouterd door het leven
kun je pas ontdekken wat werkelijk van waarde is.
Daarom ontdekten de wijzen hun ster in het Oosten.
Het was een ster die wees in de richting van
het paradijs, van bevrijding uit slavernij.
In hun wijsheid gingen ze deze ster achterna.
En op hun zoektocht zagen ze in,
dat die ster niet te vinden is bij de machtigen.
En ook niet bij hen, die de wetenschap in pacht hebben.
Die ster ging voor hen uit naar het veld,
waar het leven werkelijk van waarde is.
Ze wijst in de richting van nieuw leven,
van kleinsten die het grootst worden,
van de laatsten op de eerste plaats.
Die ster geeft echte vreugde,
die geeft nieuw levenslicht, nieuw houvast.
Maar ze doet ook andere, nieuwe, wegen gaan:
wegen van vrede, van eerlijk zoeken naar waarheid,
wegen ook in de voetsporen van het Kind.
Om die wegen te gaan moet je wel wijs zijn
en minstens met z’n drieën.
Want je hebt elkaar nodig
om de goede richting niet kwijt te raken.
Wim Holterman osfs
Oblaten van Franciscus van Sales in Nederland
Lindendijk 40a
5491 GB Sint Oedenrode
tel 0413 289786
Heeft u vragen met betrekking tot onze Congregatie neem dan contact op via het contactformulier.