In Nederland hebben we enkele gezegden: Maartse buien, die beduien, dat de zomer aan komt kruien. April, doet wat hij will, dat het zelfs nog kan sneeuwen. Een natte Mei brengt boter in de wei. Maar die gezegden zijn natuurlijk niet voor Namibia van toepassing. Bij ons is nu de zomer bijna voorbij en vanmorgen was het al koud, maar 11 graden, maar overdag wordt het nog wel 36 graden. De eerste volgende tiendagen is er ook geen enkele regen of donderbui voorspelling en daar moet zeker maar ‘n wonder gaan gebeuren…Ik heb weer enkele dagen ‘n mondkapje gedragen, als ik de kommunie voor onze M.S.C. zusters uitdeel in onze kapel. Onze ziekenzuster Bonifatia geeft elke jaar begin van Maart maand ‘n griepspuit aan al onze oude zusters, want de wintertijd met zijn verkoudheden en hoestery komt dichterbij. Ik heb daar ‘n goede hoest en wat keelzeer aan overgehouden. Omdat ik toch bij de dokter ‘n bespreking moest maken voor mijn drie maandelijkse onderzoek voor prostaatkanker, heb ik ook maar gauw enkele medicijnen meegebracht en die helpen goed.

In verschillende weekends help ik onze parochiepriester om in de buitenplekken kerk te gaan houden op zondagen. Vorige week was ik in Witkrans en in dit komende weekend zal ik al op zaterdag naar mijn vroegere plek Cambridge toegaan, waar ‘n school en hostel is met 245 kinderen tot graad 7. Ik wil met hen in de avond ook ‘n kerkviering houden en met hen ook nog mijn verjaardag vieren. Op zondagmorgen zal ik dan de misviering in de parochiekerk van Aranos vieren. Ze hebben mij laten weten, dat de Woord en Kommuniebedienaars ‘n hernieuwingskursus gehad hebben en dat zij dan ook weer voor ‘n jaar aangesteld zullen gaan worden door mij. Als ik daar klaar ben, moet ik weer naar Mariental terugrijden, want in de namiddag rij ik dan nog naar Keetmanshoop.

Daar hebben we van 13 tot 15 Maart ‘n belangrijke vergadering met onze Bisschop Willem Christiaans waar ook de Synode zeker ’n hoofdthema zal zijn. Als we namiddag weer huistoe gaan rijden, wil P. Koos in zijn parochie in Mariental in de avond een Boeteviering houden voor de parochie en dat we dan met 5 priesters hen de mogelijkheid geven voor ‘n persoonlijke biecht.

Met onze oudste zuster Beata, 93 jaar oud, gaat het niet goed. Zij wilde al twee weken  geleden huistoegaan en wij hebben de families in Duitsland door de emailadressen laten weten, dat zij gewaarschuwd zijn, dat zij mogelijk zal gaan sterven. Op zondag namiddag 26 Februarie heb ik haar de ziekenzalving gegeven, terwijl de andere zusters ook daarbij waren. Daarna is zij weer wat opgeknapt en was zij weer helemaal aanspreekbaar. Maar dit lijkt, dat we nu in de eindfase komen: Zij is rusteloos, wil niet blijven liggen, wil de hele tijd opstaan en uit bed komen, zij kan niet meer zelf staan en zij zakt in elkaar als niemand daarbij is… zij moet nu dag en nacht opgepast worden. Mag God se wil maar geschied…!

Omdat we alledrie gisteravond vrij hadden, Vdr. Koos en Vdr.Charles en ik, zijn we gisteravond maar mijn verjaardag gaan vieren bij ‘n restaurant. Mijn verjaardag is morgen op 9 Maart en ik word 82 jaar oud. Ik loop nog zonder ‘n stok of karretje, maar de gezondheid is ‘n grote gave die ook maar in een klap kan veranderen door ‘n beroerte of hartaanval. Maar dit is goed dat we niet alles weten wat er kan gebeuren, maar we geloven, dat we in God zijn handen zijn en dat we zo het nieuwe jaar mogen ingaan.

Hartelijk gegroet en tot volgende maand April.

P.Martin