Salesiaans contact mei 2023
VOORWOORD
Toevallig kreeg ik een dezer dagen het volgende vers van Huub van der Linde onder ogen:
‘Want het vuur moet blijven branden
en de hoop mag niet vergaan
en de geest moet kunnen waaien
want de vonk kan overslaan.’
Ik vind het een heel toepasselijk gedichtje op onze weg naar Pinksteren. De Geest moet kunnen waaien. Het vuur in ons mag niet doven. Ook al heb ik soms het gevoel, dat de Geest ‘gekooid’ wordt in structuren en vaste formules, toch worden we uitgenodigd om de hoop levend te houden. Naar Pinksteren toe mogen we blijven hopen, dat de Geest ons inspireert (ons ‘ingeblazen’ wordt). Het is een blijvende uitdaging om de deur van ons eigen hart, maar ook de deuren van de kerk open te blijven zetten zodat er een frisse wind kan waaien, dat er vonken van enthousiasme overslaan.
Ons Salesiaans gedachtengoed is m.i. ook zo’n vonk. Op allerlei manieren proberen we dat vuur in ons brandend te houden. Ook al zeggen we soms, dat de tijd niet meezit: we mogen de vonken blijven oprakelen zodat ze niet verstikken onder de as. Zo mag u dit ‘Salesiaans Kontakt-momentje’ ook zien. Even een klein moment van bezinning, even een aandachtspuntje op onze levensweg. Hopelijk slaat de Salesiaanse vonk van optimisme en van geduldig vertrouwen over. We hopen het van harte.
In dit Kontakt komt Wil Vos aan het woord. Ze daagt zichzelf en ook ons uit om ‘bewust te leven’. Salesiaanser kan het bijna niet.
Maria van Gaal maakt ons deelgenoot aan een wel heel bijzondere gebeurtenis bij de Salesianen van Don Bosco: de priesterwijding van Cirillo de Deus. Het voelde heel goed om daarbij te mogen zijn. En tot slot is er nog ‘nieuws van de Oblaten’, verwoord door Kees Jongeneelen.
Ik wens u allen veel leesplezier. Hopelijk lukt het ons om de ‘geest te laten waaien en vonken te doen overslaan’.
Een hartelijke groet en alle goeds wenst u
Wim Holterman osfs
BEWUST LEVEN
Alle goede dingen bestaan in drieën………alle minder goede kennelijk ook.
Zo werd ik in één weekend geconfronteerd met kortsluiting in mijn e-bike, met door muizen totaal geruïneerde tuinkussens en een flinke lekkage in de badkamer. Geen wereldschokkende gebeurtenissen, maar toch. Bij al dat ongemak werd ik mij ineens weer bewust van het feit, hoe gezegend ik ben met mensen om mij heen. De één met een helpende hand, de ander met een luisterend oor. De onrust in mijn hoofd is intussen weer tot bedaren gekomen, mijn fiets is gerepareerd, de kussens afgevoerd en onder het gedrup staat een emmer, in afwachting van een nieuwe afsluitende ring in de afvoer.
Wonderlijk toch, dat er kennelijk altijd eerst iets moet gebeuren, voordat we ons weer ergens bewust van worden. Zoals we ons er in Coronatijd bewust van werden, dat we wel erg veel hectiek in ons bestaan hadden, waarna we ons massaal voornamen, dat dat toch anders moest. Niet meer dat gehol en gevlieg, maar wat meer rust inbouwen, zodat we wat bewuster in het leven zouden staan. Wat mij betreft toch een hele opgave. Want: de tijd vliegt en ik vlieg (weer) mee.
Zo spoedde ik mij op de zaterdag van hierboven beschreven weekend
naar de bijeenkomst van onze Salesiaanse familie. Een spoed, die mogelijk bijgedragen heeft aan de kortsluiting in mijn fiets, maar dat even terzijde. Het was een prachtige, waardevolle dag, mede door het feit, dat “bewust leven” één van de uit te werken opdrachten was. Het leverde boeiende gesprekken op. Gesprekken die ik tijdens mijn fietstocht naar huis, nog eens de revue liet passeren. Het ging over bewust aan de dag beginnen door middel van meditatie: Wat moet gedaan, wat wil ik doen en hoe pak ik dat aan. Er klonken verhalen over structuur in de dag met een bewust opgesteld plan. Verhalen ook, die vol zaten met vragen: waarom doe ik wat ik doe, leef ik wel duurzaam en zo niet, hoe kan ik dat verbeteren? Of: waar sta ik nu, wat zou ik nog willen in de tijd, die ik (hopelijk) nog heb te gaan? Ook bewust een positieve bijdrage proberen te leveren binnen de huidige wereldproblematiek kwam ter sprake. Maar ook het bewust tijd inplannen voor ontspanning en genieten van de prachtige natuur om ons heen. Zo gaven we elkaar heel open een inkijkje in ons dagelijks pogen bewust te leven. Een leven dat vorm krijgt, mede dankzij de spiritualiteit van Franciscus van Sales.
Ik herkende mij in wat anderen vertelden. Maar al fietsend realiseerde ik mij, dat ik iets niet benoemd had. En wel, dat ik er af en toe schoon genoeg van heb om mij steeds weer bewust te moeten zijn van oorlog, rampen, vluchtelingenproblematiek en zo veel ander menselijk leed. Soms trek ik het gewoon niet meer en met het laatste beetje bewustzijn dat er nog over is, kan ik dan alleen nog maar onderduiken in mijn eigen leefwereld, aan het eind van de Meentweg, aan de rand van de polder. Afhankelijk van het jaargetijde ga ik spitten, zaaien, schoffelen, snoeien, planten en zo mogelijk oogsten.
Geheel opgaand in mijn kleine paradijs, voel ik dan hoe opgebouwde spanningen, frustraties, zorgen, gemis en heimwee beetje bij beetje afvloeien naar de aarde. Na zo’n dag val ik doodmoe, maar o zo voldaan in een diepe slaap, om de volgende morgen als herboren weer op te staan. Klaar om met inspiratie van Franciscus van Sales mijn “bewuste” leven weer op te pakken. Weer opnieuw beginnen, dat mag, die kans wordt ons elke dag weer gegeven. En Franciscus wist als geen ander, hoe hard wij die kans nodig hebben. Hij wist hoe wij mensen in elkaar steken. Wij willen het goede, maar kunnen het soms gewoon niet volbrengen. We lopen ergens vast, raken de draad soms kwijt. In het ergste geval geven we de moed op. Met het schrijven van zijn boek “de Inleiding” heeft hij hier volgens mij al rekening mee gehouden, want in hoofdstuk 1 van het laatste deel daarvan schrijft hij o.a.:
“Wij moeten telkens opnieuw onze krachten blijven oefenen, wij moeten telkens onze voornemens steunen met de krachtige besluiten van onze wil. Vogels slaan ook voortdurend hun vleugels uit; doen zij dit niet dan kunnen zij natuurlijk niet blijven vliegen maar tuimelen onmiddellijk omlaag naar de aarde. Zulke vogels zijn wij, wij moeten blijven vliegen.”
Nou, vliegen, dat kan ik goed. Maar vanaf nu dan wel op Salesiaanse vleugels: bewust, kalm en in vertrouwen. Moge Franciscus zelf mij daarbij terzijde staan!
Wil Vos
Nieuws van de Salesiaanse Familie
Priesterwijding Tweede Paasdag 2023
Paasmaandag 10 april 2023 is Cirilo De Deus , Salesiaan van Don Bosco, in de kapel van Don Bosco in Oud-Heverlee (België) tot priester gewijd. Degenen die in 2022 naar Annecy geweest zijn op pelgrimstocht samen met mensen van Don Bosco, kregen een uitnodiging aanwezig te zijn bij deze priesterwijding. Samen met Kees Jongeneelen osfs en Wim Holterman osfs, Wil Vos en Loes Wiggerts ben ik er bij geweest. Het was een bijzondere en gedenkwaardige ervaring. De viering vond plaats in de mooie kapel van Oud-Heverlee. Omdat Cirilo uit Oost-Timor komt en zijn ouders door omstandigheden er niet bij konden zijn werd de plechtigheid via livestream en ondertiteling uit gezonden. Het eerste lied was een lied van Huub Oosterhuis: ‘Licht dat ons aanstoot in de morgen’. We kregen na de viering te horen dat Huub Oosterhuis de avond er voor was overleden. Cirilo werd begeleid door een twintigtal priesters waaronder Kees en Wim, de provinciaal Winfried Wambeke en bisschop Luc van Looij.
Na de gelofte af te hebben gelegd volgde de litanie van alle heiligen terwijl de nieuwe priester plat op de grond lag. Daarna volgde een handoplegging van alle aanwezige priesters en de Bisschop. De wijding werd besloten met een vredeskus als teken van opname in het priestercollege. Dat alles heel plechtig . Cirilo sprak nog een ontroerend dankwoord, ook naar zijn ouders in zijn eigen taal. Na de eucharistie volgde een receptie in een grote feestzaal. Kees en Wim gaven Cirilo namens de Oblaten in Nederland een beeld van Frans van Sales en Jeanne de Chantal. We werden verrast door een kleurrijk smakelijk buffet, afgesloten met een taartbuffet en koffie. Er is heel wat gepraat maar uiteindelijk moesten we toch afscheid nemen van een zichtbaar gelukkige priester Cirilo , in de hoop hem en de mensen van Don Bosco nog eens gauw weer te zien.
Maria van Gaal
(voor wie wil is de wijdingsplechtigheid nog te zien via:
https://www.youtube.com/watch?v=ZwxH_WxmFIE&embeds_euri=https%3A%2F%2Fdonbosco.nl%2F&feature=emb_title )
NIEUWS VAN DE OBLATEN
Familiedag
Zaterdag 22 april kwamen we met 40 mensen van onze Salesiaanse familie bijeen in Eemnes.Als gast mochten we die dag onze contactpersoon vanuit het generalaat en provinciaal van de Duitssprekende provincie Josef Költringer osfs verwelkomen. De werkgroep spiritualiteit had de dag weer goed voorbereid en een zeer uitdagend thema bedacht. Na een woord van welkom werden we via een korte meditatie naar het thema geleid.
“Wat hield jou de laatste tijd bezig. Welke gevoelens speelden er en beheersten je denken en voelen”. Daarna kon men kiezen uit de volgende thema’s.
*Geluksgevoel, genieten van, dankbaar zijn: aandachtig leven
*Onrust en sombere gevoelens: op zoek, naar troost, naar mensen die met je meevoelen.
*Verlangens en geduld: keuzes die je moet maken, je niet laten opjagen.
*Oordelen versus bescheidenheid: in de spiegel durven kijken, eerlijk te zijn.
*Bewust leven: dankbaarheid, op zoek gaan naar inspiratie en spiritualiteit.
Mensen met hetzelfde thema vormde een kleine groep met de opdracht:
Maak, als deel van de overweging, een samenvatting van wat jullie besproken hebben en maak ook een voorbede. In de kleine groepjes ontstonden levendige gesprekken over het gekozen thema.
Na de lunch was er nog ruimte voor een aantal mededelingen en daarna was er een sfeervolle viering in de kerk. Er werd uit volle borst gezongen zodat de ruiten er bijna van rinkelden. Met dank aan onze gast pater Josef en de mensen van Eemnes voor de goede zorgen van die dag ging ieder om 4 uur weer huiswaarts. Het was een goede dag van inspiratie en ontmoeting.
Europese conferentie
Sinds half januari zijn we als Europese oblaten met elkaar in gesprek. Het is niet de bedoeling dat de Franse, Duitssprekende en Italiaanse provincie en wij als Nederlandse communiteit een grote provincie gaan vormen. In gesprek met leden van andere congregaties is het duidelijk geworden dat het samenvoegen van Europese delen geen goede oplossing is; waar dit wel is gedaan, is dat uiteen gevallen. De redenen daarvoor zijn onder meer historisch van aard, juridisch en financieel. Hoe dan ook is het samenvoegen van delen geen goede optie en al helemaal geen oplossing. Samenwerken is dat wel. We willen kijken hoe we elkaar in de toekomst kunnen ondersteunen en waar nodig helpen. In september komen we een dag samen in Duitsland.
Willem Spann
9 juni viert onze medebroeder Willem Spann zijn 90e verjaardag. We wensen Willem een feestelijke dag en een goed nieuw jaar vol gezondheid en we hopen dat hij net als zijn moeder de honderd vol zal maken.
Jubilea
Na het diamanten jubileum van Henk in maart maken we ons nu op voor 2 jubilea in de maand juni.
3 juni is het 50 jaar geleden dat ik door Mgr. Zwartkruis in de parochiekerk van Jan de Doper in Amsterdam priester werd gewijd en 23 juni viert Wim Holterman dat hij 50 jaar geleden door Mgr. Desmedt in Zeebrugge gewijd is.
Als Salesiaanse familie vieren we deze 3 jubilea gezamenlijk op 1 juli in Eemnes.
Kees Jongeneelen osfs
