Nuusbrokkies mei 2023

Die Nuusbrokkies
uit 
Namibia

Dit is zaterdag 6 Mei en ik ben nog ‘n beetje droevig gestemd,omdat gisteren mijn derde oudste zuster, Riet Michielsen-van der Avoird, in Gilze begraven is. Ik heb wel door de Belgroep kerkdienst de begrafenis kunnen volgen, maar je wilt niet graag iemand van jouw familie verliezen.

Zij had ‘n open-hart-operatie gehad met 4 omleidingen en hoewel de operatie ‘n sukses was, waren er toch direct allerlei komplikasies. Sy was ook 86 jaar oud en al die verdere onderzoeken hadden haar zo moei gemaakt, dat zij er klaar voor was om liever hierdie wereld te verlaten en naar haar Christ te gaan.

Vorig jaar was ik op vakantie om nog twee gouden bruiloften in de familie  te vieren en toen ben ik ‘n keer koffie by haar gaan drinken. Wij zijn toen ook samen naar de begraafplek gereden, waar haar man Christ Michielsen begraven ligt met ‘n hele grote mooie marmeren grafsteen, vol met mooie bloemen. Haar naam: Riet Michielsen-van der Avoird was reeds op de grafsteen ingegraveerd en daar hoeft nu dus alleen maar de sterfdatum: 29 April 2023 ingegraveerd te worden.

Ik wil hier maar ‘n kort inzicht in mijn familie geven uit dankbaarheid. Mijn ouders hebben 11 kinderen gekregen: 7 meisjes en 4 jongens. Zijzelf hebben hun gouden Jubileum mogen vieren, voordat ons vader gestorven is. Alle 10 kinderen  hebben hun gouden Jubileum mogen vieren en ik heb mijn gouden priesterfeest gevierd. Mijn oudste zuster is 89 jaar oud en mijn jongste zuster 73 jaar. Het is dus nu te verwachten dat er maar afentoe iemand van ons zal gaan afscheid nemen: we hebben er allemaal de leeftijd voor…

Onze zomertyd is nu eigenlijk voorbij en daarmee is ook onze regentijd voorbij. In het noorden heeft het over het algemeen goed geregend, maar het zuiden heeft maar heel weinig gekregen. Deze maand was het ook net 8 mm en een keer 2 mm… hopeloos eigenlijk. Gelukkig staat er nog op de meeste plekken wat oud verdorde gras van vorig jaar. Toen was het ‘n goed regenjaar geweest en daarom zijn toen ook grote zwermen springkanen uitgebroeid, die met gifspuiten vernietigd zijn en daarom dus niet al het gras opgegeten hebben. We zullen maar hopen, dat de winterregen van Suid-Afrika ook tot in Namibia zal komen en toch voor onkruid en opslag en bloemen zal brengen, die de dieren dan kunnen eten.

De scholen hebben deze week allemaal ‘n week vrij gehad. Op de eerste Mei is dit Werkersdag en dit is ‘n vrije dag voor allemaal natuurlijk. Ook op 4 Mei hebben we ‘n officiele vakantiedag: Cassinga dag. Op daardie dag heeft Suid-Afrika, in het uiterste zuiden van Angola, ons buurland, een plek gebombardeerd met de naam: Cassinga. Toendertijd was ons land  Suidwes-Afrika en stond onder het bestuur van Suid-Afrika. Maar ‘n politieke groep: Swapo, heeft zich verzet en met ‘n gewapende strijd begonnen met ondersteuning uit Cuba. Zij legden landmijnen en pleegden aanslagen tegen de Suid-Afrikaanse soldaten en verdwenen dan over de grens in Angola. Op 4 Mei 1978 heeft toen de Suid-Afrikaanse macht met enkele vliegtuigen Cassinga gebombardeerd. Blijkbaar zijn daar 165 mannen, 294 vrouwen en 300 kinderen omgekomen door het bombardement en de opvolgaksie van de Suid-Afrikaanse soldaten. Ook waren er nog 200 personen vermist. Op 21 Maart 1990 is Namibia onafhankelijk geworden en de naam van Suidwes-Afrika is helemaal verdwenen.

Op 14 Mei is dit Moedersdag. Ik wil alle moeders van harte gelukwensen met Moedersdag. Laat maar toe dat jullie vandaag maar in de bloemetjes gezet worden. De liefde van ‘n moeder of oma kan wonderen verrichten…!

Dit was het maar weer voor deze maand. Hartelijke groeten en weer tot de volgende maand Junie.

P.Martin