Marcus 16,1-8.

GAANDEWEG GELOVEN

Pasen is geen gemakkelijk feest.
Leven na de dood, een weggerolde steen,
de beuzelpraat van een vrouw,
die maar de halve waarheid vertelt:
alle logica ontbreekt er aan.
En dan die twee leerlingen.
Petrus natuurlijk op de eerste plaats.
Nadat de haan drie keer gekraaid had
en hij zijn ongeloof had ingezien,
is hij opnieuw haantje de voorste.
Hij bekijkt het lege graf met de ogen
van iemand die een ruimte taxeert.
Hij ziet de achtergebleven begrafenisattributen.
Verder komt hij niet.
Die andere leerling was het eerst bij het graf.
Hij wist zich door Jezus bemind
en daarom kon hij als eerste zien.

Geloven in het leven
heeft altijd te maken met een relatie.
Het heeft iets te maken
met liefde voor iemand of vriendschap.
Je hebt het niet zomaar,
je kunt het niet berekenen.
Het overkomt je eerder, gaandeweg.
Het gebeurt aan je,
waar de steen van verdriet en dood
is weggerold.
Pasen: het is een feest van op weg gaan
en inzien dat God toekomst geeft.

Wim Holterman osfs