Johannes  20,19-31.

IN GESPREK MET THOMAS

Thomas, ik heb veel bewondering voor je.
Je moet het erg moeilijk hebben gehad.
Je leraar, je grote voorbeeld,
was ten gronde gegaan aan zijn goedheid.
Zijn ideaal had Hem naar het kruis gebracht.
Ik kan me voorstellen, dat je daardoor
in een diep gat bent terechtgekomen.
Bovendien zaten zijn tegenstrevers
jullie erg op je huid.
Geen wonder, dat jullie de deuren
achter je had dicht gedaan.
Ik kan me wel iets voorstellen
van jullie angst voor de buitenwereld.
En dan is er ineens het bericht van je vrienden,
dat ze de Heer hebben gezien.
Mooie kletspraat, te mooi om waar te zijn.
Gelukkig kreeg je de ruimte.
Je kon niet geloven in een Verrezene,
als je niet kon zien, dat Hij
gewond en geslagen was door het leven.
Voor jou geen ‘alleluja’ zonder ‘kruisig hem’,
geen Pasen zonder Goede Vrijdag.
Daardoor kreeg jouw geloven handen en voeten.
Het sluit aan bij onze ervaring,
dat geloven mag groeien.
Het heeft zijn wortels in onze wereld
van lijden en onrecht.
Het wil ons verheffen en aanzetten
tot een werken aan een nieuwe schepping,
waarin de Verrezene onze Heer en God is.
Thomas, jij mag ons daarom een voorbeeld zijn
om te groeien in geloven
en in levensecht vertrouwen.

Wim Holterman osfs