Archief van de maand: augustus, 2024

Salesiaans Contact maart 2023

Beste mensen, leden van de Salesiaanse Familie,

Met genoegen mag ik u deelgenoot maken van ons tweede digitale Salesiaans Contact. Het is nog even wennen om nu een maandelijkse uitgave te verzorgen. Maar op ons eerste nummer zijn een aantal goede reacties gekomen en dat geeft de burger moed om verder te gaan op de ingeslagen weg. Frans van Sales zou jaloers op ons zijn. Hij moest zijn vlugschriften eigenhandig bij de mensen onder de deur doorschuiven. Wij hebben onze elektronische post en dat gaat heel wat sneller en waarschijnlijk bereiken we er ook meer mensen mee. Ik ben ervan overtuigd, dat hij glimlachend en goedkeurend op ons neerziet. Als het aan hem en aan ons ligt gaan we er nog graag een tijd mee door.

Elektronica heeft echter ook zijn nadelen. Of liever gezegd: soms is het ingewikkelder dan je op het eerste gezicht denkt. Ik zal me nader verklaren. Ons redactielid Loes Wiggerts heeft aangeboden om voortaan zorg te dragen voor de ‘verzending’ van ons ‘Contact’. Dus was het mijn taak om te zorgen, dat alle emailadressen bij haar zouden komen. Maar hoe doe je dat? Heel eenvoudig, dacht ik aanvankelijk. Maar op een voor mij onbegrijpelijke manier kwamen ze niet over. Nu had ik gistermorgen de viering in de lichtstad Eindhoven en toen ik weer thuis kwam dacht ik daar het licht gezien had. Meteen stuurde ik alle adressen door in CC. Klus geklaard, dacht ik. Tot ik van enkele mensen het bericht kreeg, dat wat ik gedaan had in strijd is met de privacywetgeving. Gelukkig heeft het niemand kunnen zien, maar het schaamrood stond op mijn kaken. Natuurlijk had dat niet gemogen! Ik had wat beter moeten nadenken. Maar het onheil was geschied. Daarom: mijn oprechte excuses voor deze fout. Ik hoop dat die niet onvergeeflijk is.

Mocht u nog iemand weten in uw familie of kennissenkring die belangstelling zou kunnen hebben voor ons Salesiaans Contact dan mag u altijd hun mailadres doorgeven aan Loes Wiggerts (lojowibri46@hotmail.com . Hoe meer zielen hoe meer vreugd! Zij heeft trouwens een mooi lied over vriendschap ingeleverd voor deze uitgave van Salesiaans Contact.

Na een jaar waarin we op een schitterende manier Frans van Sales en Jeanne de Chantal hebben herdacht zijn we nu weer in wat rustig vaarwater terecht gekomen. Dat betekent, dat er weinig nieuws is te melden vanuit de Oblaten. Alleen nog, dat we a.s. donderdag 16 maart het 60-jarig Priesterfeest van onze medebroeder Henk van Galen gaan vieren. Henk, ook vanaf deze plaats van harte gefeliciteerd en veel zegen gewenst voor de dagen en jaren die gaan komen. Moge dit feest je nieuwe energie geven om verder te gaan op je eens ingeslagen levensweg.

 

In dit Salesiaans Contact laat ik mezelf aan het woord. Met het vooruitzicht op de verkiezingen van de Provinciale Staten en van het Waterschap stel ik me serieus de vraag ‘Wat is wijsheid’. Wanneer maak ik de goede keuze en wanneer kies ik het goede? Ik meen een klein aanzetje tot een antwoord te hebben gevonden zowel in de Bijbel als bij onze Heilige. Hopelijk kunnen mijn overdenkingen ook u helpen om goed te kiezen.

Ik wens u allen een goede Veertigdagentijd toe als een zinvolle opmaat naar Pasen. Daarbij groet ik u hartelijk en zie uit naar een volgend ‘Salesiaans Contact’.

Wim Holterman osfs


HET GOEDE KIEZEN
Wat is wijsheid?

15 Maart: Verkiezingen voor de Provinciale Staten. Het is een dag waarop we ons democratisch recht mogen vieren. Het is een (voor)recht dat mijn/onze stem wordt gevraagd. Voor mezelf vind ik het een plicht om van dat recht gebruik te maken. Tegelijkertijd vind ik kiezen moeilijk. Het politieke landschap is versplinterd. Er is de grote onmacht van de politiek. Partijbelang gaat vaak vóór het landsbelang. Te vaak worden mensen het slachtoffer van verkeerde beslissingen. Kleine mensen worden nogal eens over het hoofd gezien. De meeste stemmen gelden.

Maar dat wil niet zeggen dat daarmee de goede keuzes worden gemaakt. Ik heb heel veel vragen rond mijn stemgedrag. Hoe weet ik dat ik de goede keuze maak? Soms betrap ik me op een zekere onverschilligheid of politieke gemakzucht. Doet mijn stem er werkelijk toe? Lukt het me zo te kiezen dat mijn stem echt wordt gehoord. Ik erger me er aan, dat in de politiek zo vaak op de man wordt gespeeld ,zodat de zaak naar de achtergrond verdwijnt. Graag maak ik gebruik van de digitale stemwijzer maar dan nog! Door wie of wat laat ik mijn keuze bepalen? Soms blijft mijn twijfel tot in het stemhokje. Wat is wijsheid?

Wijsheid van Salomo

In het Eerste Boek Koningen (I Kon. 3, 5 – 15) wordt een prachtige droom verteld van de jonge koning Salomo. Daarin verschijnt God aan hem met de vraag ‘Wat wilt u dat Ik u geef?’ Salomo mag een soort goddelijk verlanglijstje indienen. Het verhaal maakt je deel aan de overwegingen van Salomo. Hij gaat niet over nacht ijs. Hij wil een goede keuze maken. Hij is zich bewust van de verantwoordelijke taak die hem is toebedeeld. Hij vraagt dan: ‘Geef uw dienaar een opmerkzame geest om recht te kunnen spreken voor uw volk en onderscheid te kunnen maken tussen goed en kwaad. Want wie is in staat recht te spreken voor dit grote volk van U?’  Salomo is in staat om voorbij te gaan aan eigenbelang en eigenbezit. Hij gaat voor ‘een opmerkzame geest’, om wijsheid om zorg te kunnen dragen dat er recht geschiedt onder zijn volk. Hij stelt zich heel bescheiden op: ‘Wie is in staat om recht te spreken?’ Is dat niet een voorwaarde voor wijsheid: niet hoogmoed maar je bewust zijn van je eigen kleinheid. En ook: weten dat wijsheid een geschenk is? Wijsheid laat zich zien in bescheidenheid en eenvoud. Het antwoord van God in de droom van Salomo is dan ook veelzeggend: ‘Ik geef u een geest zo vol wijsheid en inzicht dat er niemand voor u was en niemand na u komt die u evenaart’. God belooft hem bovendien ook nog rijkdom en aanzien én een lang leven.  Wijsheid is niet vanzelfsprekend. Salomo leert ons, dat we erom mogen vragen, erom mogen bidden. Wijsheid is groter dan onszelf. Ze gaat voorbij aan ons eigenbelang. Ze is gericht op rechtvaardigheid en op toekomst van de mens naast je. Rechtvaardigheid is hét sleutelwoord van heel het eerste Testament. Het grote voorbeeld van deze wijsheid – van het maken  van goede keuzes – is Salomo.

Wijsheid bij Frans van Sales

Voor Frans van Sales is het duidelijk, dat wijsheid en geleerdheid niet samenvallen. In een preek zei hij eens: ‘Sommige mensen denken dat ze, als ze zijn toegerust met wijsheid, beter van God kunnen houden. Maar dat klopt niet. Jullie herinneren je wel, dat broeder Egidius een keer op bezoek ging bij Bonaventura en zei: Wat een geluk heb je, mijn vader, dat je zo geleerd bent, want jij kunt veel meer van God houden dan wij ongeletterde mensen. De heilige Bonaventura antwoordde hem: : de geleerdheid helpt hem totaal niet om God te beminnen, en een eenvoudige vrouw kan God net zo goed beminnen als de geleerdste mannen ter wereld’ (DASal 9, 230). Het begin van alle wijsheid ligt voor hem in de eenvoud, de nederigheid.
Voor hem is de bron van alle wijsheid gelegen in het Woord van God.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           

En – zo zegt hij in een andere preek – : ‘Wie uit de bron wil drinken, die moet zich neerbuigen’. Voor Frans van Sales is het duidelijk, dat wijsheid alles te maken heeft met God beminnen. En dat vindt zijn oorsprong niet in het hoofd maar in het hart. Wijsheid is nooit een bezit waarop iemand zich kan laten voorstaan. Het is eerder een levenslange zoektocht. Het is een weg gaan van telkens weer kleine stappen vooruitzetten. Een weg ook die voor iedereen begaanbaar is. Het gaat niet om veel weten maar om grote liefde. De kardinale deugd die wijsheid heet: we mogen er naar blijven streven. Groeien in liefde tot God en tot mensen is zo groeien in wijsheid. Het is een leerschool voor het leven, een uitnodiging om ons te blijven scholen en bekwamen om het goede te kiezen en om goed te kiezen. Ik zal er aan proberen te denken op 15 maart!

Wim Holterman osfs


Toen ik dit lied las, dacht ik dat Dietrich Bonhoeffer de teksten van Franciscus van Sales misschien ook wel kende.   Loes

Lied van oprechte vriendschap

De akker kent zijn eigen wetten- de zware
grond van zorg en zweet, het is hem vreemd
ons aan te zetten tot vriendschap
of genegenheid.

De akker kan slechts volheid geven als hij
bewerkt wordt met ontzag: de vrucht waarvan wij kunnen leven
versterkt ons lichaam, dag aan dag.

Maar vriendschap laat zich zo niet dwingen,
ze bloeit in vrijheid, zonder plicht. Als in de
lente eerstelingen komt vriendschap kwetsbaar aan het licht.

Oprechte vriendschap is als water,
verheldert en verkwikt de geest en
spoelt het stof af van de dagen die
zwaar en drukkend zijn geweest.

Oprechte vriendschap vraagt vertrouwen,
is tegen afgunst scherp gekant. De één kan op
de ander bouwen, zo vindt de geest een geestverwant.

Ik heb toen er sirenes krijsten aan jou, mijn vriend in nood, gedacht.
Dat het gevaar van jou mag wijken.
Dat onheil jou niet treft vannacht.
René van Loenen, liedtekst naar het gedicht

“De vriend” van Dietrich Bonhoeffer

Loes Wiggerts


 

19e zondag

19e Zondag door het jaar

Koningen 19,4-8; Johannes  6,41-51.

 

ELIA EN WIJ

Soms valt het leven zwaar.

Het lijkt een dorre woestijn;

er is geen inzicht en geen uitzicht.

De toekomst lijkt afgesneden,

het verleden zonder zin.

Je hebt zin om je er bij neer te leggen.

Na jou de zondvloed:

dat gevoel overheerst.

Het zal jouw tijd wel duren.

 

Maar wat een geluk heb je dan,

als je engelen van mensen ontmoet.

Mensen die zijn als brood,

die je nieuwe kracht geven,

die solidair met je zijn.

Zij geven warmte en nieuwe energie;

zij zijn levensbrood,

onontbeerlijk en vol levensvitamines.

 

Wij zijn geroepen

om zulke mensen te zijn:

brood voor elkaars leven.

We mogen elkaar aanstoten

om onze weg te vervolgen

en tot een goed einde te brengen:

goed voor mensen

en goed voor God.

 

Wim Holterman osfs

 

 

18e zondag

 

18e Zondag door het jaar

Exodus 16,2-4.12-15; Johannes  6,24-35.

 

BROOD DAT LEVEN GEEFT

Brood is leven en toekomst,
het is kracht en sterkte.
Het is zuurverdiend,
we verslijten er aan.
Maar het staat ook
bij velen van ons
in overvloed op tafel.
Brood is vanzelfsprekend
in onze tijd van welvaart.
En toch: het blijft vragen
om onze dankbaarheid.
Het wordt ons gegeven,
wij mogen het aannemen.
We mogen ervan eten
in verbondenheid met elkaar.
Maar het daagt ook uit
om te delen met anderen:
met mensen die ons lief zijn
maar ook met hen, die -ongekend-
hun hand naar ons ophouden.
Gedeeld brood is teken
van onze liefde voor elkaar,
maar ook van onze zin
voor verantwoordelijkheid.
Jezus is het brood dat leven geeft.
Hij komt als een geschenk van God.
Hij geeft zin en richting aan ons leven.
We mogen delen van zijn woord,
van zijn leven, van zijn toekomst.
Namens God is Hij leven
voor mens en wereld:
zin en uitdaging tegelijk.

Wim Holterman osfs

 

 

Citaat van de maand augustus

In 2018 gaf Hannemie van Dijck haar ‘reisverslag’ door de Verhandeling over de liefde van God uit. Zij nodigt in haar ‘Voorwoord’ uit om deze reis met haar mee te maken en wenst ons een goede reis toe. Ze voegt daar nog aan toe: ‘Moge het overdenken van deze teksten een zegen voor je zijn. Neem eruit mee wat je aan-spreekt, en laat al het andere vallen. Een paar goede zaadjes kunnen genoeg ener-gie geven om voort te kunnen gaan op je eigen weg. Meer heb je niet nodig’.
In ons citaat van de maand willen we de komende tijd een aantal citaten van haar ‘reisverslag’ aan u doorgeven. Hopelijk zijn het voor u goede richtingwijzers.

Augustus 2024
134 2;1
We spreken over God. We spreken niet zozeer over wie hij is in zichzelf, maar kijken hoe hij zich vanuit zijn werken doet kennen.
Wanneer we zien hoe hij kwaadwilligen straft noemen wij hem “rechtvaardig”; als hij de zondaars bevrijdt uit hun ellende “barmhartig”; als hij alle dingen schept, en wonderen verricht “almachtig”; als hij zijn beloften verwerkelijkt, spreken we over “trouw” en als hij alles in een grote orde laat gebeuren, praten we over zijn “wijsheid”, enz.
Naargelang de gevarieerdheid van zijn werken schrijven we hem een grote diversiteit aan volmaaktheden toe. Maar in God is er slechts één volmaaktheid, het eenvoudige “het zichzelf-zijn”. Al wat er in God is behoort tot zijn “Zijn”, zijn wezen. En alle zozeer diverse volmaaktheden die we aan hem toeschrijven, vormen slechts één zuivere en pure eenheid.
Zo zijn er in God niet de onderscheiden volmaaktheden die wij omschrijven, maar is er slechts één algehele volmaaktheid, die boven elke volkomenheid uitstijgt en al deze onderscheiden volmaaktheden in zich omvat.

Salesiaans Contact februari 2023

Beste mensen, leden van de Salesiaanse Familie,

In december van het vorige jaar is ons laatste papieren nummer van Salesiaans Contact verschenen. Om allerlei overwegingen hebben we besloten om voortaan onze Salesiaanse berichten digitaal te verspreiden. We willen die gaan verbinden met onze geheel vernieuwde website (www.oblaten.osfs.nl). Op dit ogenblik is ons dat om technische redenen nog niet gelukt. Omdat we continuïteit belangrijk vinden sturen we u echter toch alvast onze eerste digitale aflevering. Het is onze bedoeling om voortaan elke maand een artikel of een brief van Franciscus van Sales en eventueel nieuws van de Oblaten of van onze Salesiaanse Familie te sturen. Hierdoor hebben we met meer regelmaat (Salesiaans) contact en voorkomen we, dat de hoeveelheid leesmateriaal te veel wordt en het waarschijnlijk niet gelezen wordt.

 

Door de overgang naar een digitale uitgave hebben we helaas afscheid moeten nemen van een aantal vaste lezers. Van veel abonnees hebben we echter hun emailadres gekregen. Daarnaast hebben we de adressen toegevoegd van diegenen, die afgelopen september mee zijn gegaan naar Annecy in de voetsporen van Franciscus van Sales. Vervolgens hebben we een aantal mensen gevraagd of ze belangstelling hebben voor onze periodiek. Mochten er mensen zijn, die dit Salesiaans Contact niet op prijs stellen: laat het ons even weten. Zijn er wellicht mensen in uw omgeving van wie u denkt dat zij toezending op prijs zouden stellen: geef hun mailadres dan a.u.b. aan ons door (wimholterman@oblaten.osfs.nl), zodat wij ook hen kunnen verblijden met ons schrijven.

In deze eerste digitale versie van ons Salesiaans Contact vindt u een artikel van Wil Vos-Post. Voor onze vroegere lezers is zij zeker geen onbekende. Zij vertelt over haar ‘Salesiaanse tuin’, waarin de sneeuwklokjes zich zachtjes laten zien. Zij wenst ons allen zo’n tuin of balkon toe. Daarnaast is er ook ‘Nieuws van de Oblaten’. Voldoende voor deze eerste keer.

 

We wensen u veel leesplezier. Graag tot een volgende ‘Contact’.

Wim Holterman osfs

 

 

Judith de Raat

Per 1 januari 2023 is Judith gestopt als beleidsmedewerker van onze congregatie. Vanaf 2008 is zij voor ons werkzaam geweest. Als bestuur hebben we haar dank gezegd en als blijk van dank en waardering tijdens een etentje haar een kaars met ons embleem overhandigd. Dat de spiritualiteit van Franciscus een licht mag zijn en blijven op haar levenspad. Zolang we nog geen opvolger hebben zal zij de website blijven verzorgen en in noodgevallen mogen we altijd een beroep op haar doen.

Europese Conferentie

Op verzoek van onze generale overste is er op vrijdag 13  en zaterdag 14 januari een overleg geweest in Annecy met 4  Europese eenheden Frankrijk, Oostenrijk-Duitsland, Italië en Nederland. Doel van het overleg was om tot samenwerking te komen. Wij hebben via zoom deelgenomen.

Feest Franciscus van Sales

Zaterdag 28 januari hebben we als Salesiaanse familie het feest van Franciscus van Sales gevierd in Eemnes. We hebben teruggekeken op alle activiteiten die er in het afgelopen jubileumjaar zijn geweest. Er is heel wat tot grote tevredenheid gebeurd en door de inzet van velen is er veel tot stand gekomen. Kortom we mogen in grote dankbaarheid op dit dubbel jubileum terugzien. Heel hartelijk dank aan ieder die op de een of andere manier hieraan heeft bijgedragen. Door de inzet van velen hebben we Franciscus van Sales meer bekendheid gegeven.

Diamanten jubileum Pater Henk van Galen

Donderdag 16 maart 2023  is het 60 jaar geleden dat Henk door Mgr.

Esser osfs samen met Kees Donkers, Sjef Arets en Ko van Geldorp in de Leonarduskerk van Beek en Donk tot priester is gewijd.We willen dit niet ongemerkt voorbij laten gaan.Henk zal op donderdag 16 maart om 11 uur voorgaan in de Annakapel te Wijbosch in een eucharistieviering uit dankbaarheid, daarna zetten we het feest verder in Restaurant “de Rooise Boerderij “.

 

 Kees Jongeneelen osfs

 

NIEUWE TREND

Ik wordt wakker in een diepe stilte. Eindelijk. Die vreselijke wind, die al dagenlang mijn huis geselde is gaan liggen en de regen, die vrijwel onophoudelijk tegen de ramen kletterde en die de percelen, gelegen achter mijn woning in een moeras deed veranderen, is opgehouden. Als ik de gordijnen openschuif zie ik voor het eerst sinds tijden een strakblauwe hemel, van waaruit de zon, zij het nog wat aarzelend, haar winterse stralen over onze kletsnatte polder laat gaan. Dit is geen dag om binnen te blijven zitten, deze dag nodigt ertoe uit om eindelijk eens al dat eikenblad, dat mijn gehele gazon bedekt en dat hoog opgewaaid ligt  in hoeken en gaten, te verzamelen en af te voeren. Een heerlijke klus op deze verkwikkende winterdag.

En zo ga ik, gewapend met kruiwagen, container, bladhark en bezem aan de slag. Ik hark alsof mijn leven ervan afhangt en dan ineens zie ik ze tussen het gras: de nog hele kleine puntjes van de sneeuwklokjes.  Mijn hark valt stil bij het ontdekken van deze allereerste tekenen van een nieuwe lente, dat voortkomt uit hele kleine bolletjes. Bolletjes, die echter wel beresterk zijn. Jaar in jaar uit vertoeven ze hier al onder de grond  en laten ze zich nergens door uit het veld slaan. Niet door hitte, niet door droogte, niet door overvloedig water, niet door extreme kou, zelfs niet door wroetende mollen. Wat voor omstandigheden dan ook: elk jaar tegen het eind van januari spreiden zij voor even in alle eenvoud hun prachtige klokjes ten toon.

Ik heb iets met die sneeuwklokjes. Hun komst gaat niet  gepaard met trompetgeschal, zoals bij narcissen en ze trekken ook niet alle aandacht middels bonte kleuren, zoals de tulpen (alhoewel ik die bloemen ook heel mooi vind).  Nee, heel in stilte en eenvoud weten zij zich elk jaar weer te ontworstelen aan die donkere aarde, strekken ze  zich meer en meer uit naar het volle licht en weten ze in al hun bescheidenheid de dorre wintertuin om te toveren tot een adembenemend wit paradijs. Ze zullen de tuin nooit op een agressieve manier in bezit nemen, zoals bijv. Duizendblad dat doet.  Toch weten ze zich elk jaar wat verder te verspreiden in het gras en onder bomen en struiken. Ze zullen zich nooit verheffen, steken dan ook niet overal bovenuit, alhoewel, in het grasveld durven ze hun  klokjes toch wel boven het maaiveld uit te steken. Klokjes, nederig naar de grond gebogen, zachtjes meedeinend in de wind, maar ook standvastig eventuele stormen trotserend. En als je luistert met je hart, kun je ze zelfs heel zachtjes horen klingelen.

Terwijl ik zo met die stilgevallen hark in mijn handen sta, realiseer ik me ineens, dat deze klokjes eigenlijk veel in zich meedragen van wat Franciscus van Sales ons meegeeft in zijn spiritualiteit. Als wij ons binnen onze kring buigen over zijn teksten, klinkt nogal eens de verzuchting, dat we die best wel moeilijk vinden. Het kost soms heel wat moeite, om te begrijpen wat hij nu eigenlijk wil zeggen. Maar kijkend naar dat prille begin van die bloempjes, vallen vele stukjes zomaar op hun plek. Wat Frans ons mee wil geven is niet te hoog, niet te ver. Het is te ontdekken in de wereld om ons heen, in de natuur, in onze omgang met elkaar, kortom, het voltrekt zich in ons eigen

leven. In dit geval in mijn eigen tuin!  Een tuin, die met al die “deugden” van de sneeuwklokjes eigenlijk wel het predicaat “Salesiaanse tuin” verdient.

Ik kijk eens wat verder om mij heen. Naast mijn waterput  ontdek ik het  nu nog levenloze polletje Brandende Liefde, ooit gekregen als zaadjes tijdens een Salesiaanse familiedag. Het vergt wat geduld, maar er komt een dag, dat deze plant, evenals zovele andere planten en struiken, optimistisch haar vrolijke bloemenpracht weer ten toon zal spreiden. En dan voel ik het opkomen, diep in mij. Dat verlangen om mijn fuchsia’s weer uit de winterstalling te halen. Om weer aan de slag te gaan in mijn kas.  Om weer eenjarigen te zaaien, die mijn tuin hopelijk ook deze zomer weer zullen verrijken met hun vele  kleuren  en geuren waar ik zo blij van wordt. Al die vele bloemen, die weer zullen groeien en bloeien op de plaats waar ze worden geplant en die mijn tuin tot een oase maken, te midden van die complexe wereld om ons heen. Een tuin waarin ik mag werken en waarin ik tot rust mag komen. Een tuin om in stilte van te genieten, die uitnodigt tot mediatie, maar waar ook plaats genoeg is om velen in vriendschap te ontmoeten. Zo’n tuin wens ik iedereen toe!

Ik zie het al voor me in de bladen: DE ALLERNIEUWSTE

TREND……EEN SALESIAANSE (PLUK)TUIN/BALKON. Zo’n tuin/balkon wens ik iedereen toe.

Dan ineens een koude windvlaag en sta ik weer met beide benen in mijn wintertuin tussen het afgevallen eikenblad. Maar diep in mij  die aangloeiende vonk van ontluikende lente. Met nog meer energie richt ik mij weer op mijn hark.

Wil Vos – Post