Ik heb juist mijn Nuusbrokkies van vorige maand nog eens doorgekeken. De woorden van Corona-positief en kwarantijn hebben nu ‘n veel diepere betekenis voor mij gekregen, want ze zijn voor mijzelf diepe werkelijkheid geworden!!!

Het was op maandag 26 Juli dat het Coronaspan van Mariental enkele oude zusters van ons M.S.C. gemeenschap kwamen toetsen en ook mij, op ‘n mogelijke infeksie van de coronavirus. Ik had al ‘n week ‘n gevaarlijke hoest en had al ‘n paar dagen geen H. Mis gehouden om niet de andere zusters misschien ook te besmetten. Op vrijdag 30 Julie kwam de uitslag: dat een van de zusters en ook ikzelf positief met corona besmet was!!!

Dat was wel even slikken. Zuster was bij de begrafenis van haar broer in Windhoek geweest, maar hoe kon ik nu besmet geworden zijn? … maar direkt in volledige kwarantijn natuurlijk. Onze dokterzuster heeft mij meegenomen naar het ziekenhuis bij ‘n volledig toegeplakte plastiek nurse en dokter. Zij hebben ons de verschillende soorten pillen gegeven en toestemming gegeven voor de kwarantijn op mijn eigen kamer.

Daar wordt drie keer per dag op mijn deur geklopt. Ik weet dan dat ’n dienstmeisje mijn bord kost buitenkant voor de deur gezet heeft. Ik haal dit en na het eten zet ik dat weer buitenkant. Alleen de dokterzuster komt af en toe kijken of de pillen nog genoeg zijn.

Maar ik wil helemaal niet klagen. Ik sta de hele dag met internet met mijn familie in Holland in verbinding. Ik kan de hele dag de Olympiese Spelen kijken als ik wil. Ik kan thee of koffie zetten wanneer ik wil. Ik heb ‘n sementpad van mijn kamerdeur naar de hospice en kan daar 50 meter heen en weer stappen in ‘n middagtemperatuur van 20 tot 25 graden zonder ’n wolkje aan de hemel. Wij zeggen in Holland, dat je dan ‘n luizenleventje hebt.

Nu heeft juist ons Moederoverste Sr. Sieglinde mij opgebeld, dat zij nu ook positief getoetst is. Nu kunnen er natuurlijk nog meer besmettingen gaan komen, want daar zijn 3 zusters die over de 90 jaar oud zijn en ‘n paar die tachtig jaar oud zijn en enkele die nog onder de 80 jaar zijn.

Vandaag zijn ook alle scholen en hostels weer open gegaan en ze hopen, dat de schooltijd nu niet meer onderbroken zal gaan worden door de corona. Het schooljaar sluit in het begin van de Decembermaand en in Januarie begint het nieuwe schooljaar.

De wereld is maar overal behoorlijk door elkaar en bosbranden en onmogelijke hoge temperaturen op sommige plekken laten duizenden mensen zonder huis of verblijfplek. Op andere plekken hebben geweldige stortbuien geweldige overstromingen veroorzaakt zoals in Duitsland, België en Limburg. Wat leven we dan toch eigenlijk gelukkig in ons droge land Namibia.

Hier zijn ook verder geen grote gebeurtenissen, maar wel in Suid-Afrika. Oud–president Zuma was in de gevangenis gezet en zijn volgelingen hebben de wereld en alle grote winkels geplunderd en in brand gestoken, zodat daar miljarden se schaden veroorzaakt is en ook Namibia nu al verhoogde prijzen te zien krijgt. De soldaten hebben moeten ingrijpen en daar was op ‘n stadium ’n volledige volksopstand die kon uitbreken en blank tegen zwart en alles door elkaar. Velen zijn werkeloos en elke gelegenheid van brandstichting en plundering worden dan gebruikt om aan het leven te blijven. Maar hoeveel winkels die afgebrand zijn, zullen weer binnen maanden kunnen gaan of willen gaan opbouwen? Daar is nu grote nood aan allerlei voorraden en Namibia kan hieruit ook maar leren, om meer zelfstandig zijn eigen landbouwprodukten te gaan produceren en niet te afhankelijk te zijn van Suid-Afrika.

We kunnen niet ver vooruit kijken, maar ik voel niet dat ik dat ik al op de dodenlijst sta en daarom wil ik U allemaal hartelijk groeten en tot ziens in de volgende maand September toewensen.

P. Martin.