Dit is maandag 10 Januarie 2022 en mijn plan was al bijna zo, dat ik de Nuusbrokkies wilde laten uitvallen van de Januariemaand, want daar is eigenlijk helemaal geen nieuws om te vertellen. Maar omdat het gisteravond toch nog voor de eerste keer geregend heeft, wilde ik dat goede nieuws bij het begin van het Nieuwe Jaar 2022 met jullie delen. Het donderde mooi en na 8 maanden was dat eigenlijk de eerste goede regen van 14 mm. Nu moeten de opvolgregens gaan komen natuurlijk en ze moeten overal gaan vallen.

Met hierdie eerste regen wil ik jullie allemaal ook ‘n Mooie en Gelukkige en Voorspoedige en Gezonde Nieuwe Jaar 2022 toewensen. Wat speelt de gezondheid toch ‘n geweldige grote rol in ons dagelijkse leven. We willen allemaal gezond zijn, maar toch is daar zoveel verdeeldheid over het coronavirus in verschillende landen van de wereld en ook in ons eigen land, dat het coronavirus nog lange tijd met ons zal gaan samen lopen en elke keer weer ‘n andere naam daarbij zal gaan krijgen, zoals nou de „Omikron“, die in Suid-Afrika ontdekt is. Het toeristenbedrijf heeft daardoor weer ‘n grote klap gekregen, doordat alle vliegtuigen verboden werden voor ‘n korte tijd. Daar zijn mensen die denken dat alle mensen die nu ingespoten zijn, over 5 jaar allemaal dood zullen zijn. Op het ogenblik kunnen alle mensen, die de twee inspuitings willen krijgen, ingespoten worden en na 6 maanden kunnen ze ook de derde inspuiting krijgen: de boostprik. Ikzelf heb die inspuiting samen met 4 zusters reeds ontvangen. Tegen de griepspuit was nog nooit enige bezwaar. Waarom nu zoveel ophef gemaakt wordt tegen deze vaccinaties, weet ik niet. Dit zal zeker ook ‘n jaarlijkse instelling gaan worden waarschijnlijk.

Vandaag is in Namibia het nieuwe schooljaar begonnen. Alle scholen en hostels zijn weer open, maar meestal duurt het nog twee weken voor de laatste kinderen binnenkomen. Daar moeten nog schoolkleren gekocht worden en de pensionarissen moeten hun maandelingse pensioengeld ontvangen hebben, omdat zij daarmee ook de schoolkleren en hostelgelden van hun kleinkinderen moeten betalen. Hier in Namibia zijn heel veel mensen werkeloos.

Dit was de afgelopen dagen elke dag 38 en 39 graden en op sommige plekken zelfs over de 40. Maar ik was ‘n paar dagen op vakansie in Luderitz aan de zee en daar was het aangenaam. Ik heb het Agate–strand heen en weer gestapt in mijn zwembroekje, maar wel met ‘n overhemd aan, zodat mijn schouders niet konden verbranden. Het water is maar altijd lekker koel of fris of koud natuurlijk. Maar als ik bij de zee kom, moet ik minstens helemaal ‘n keer onder water geweest zijn. Ook zoeken de mensen nog altijd naar mooie kleine steentjes : de agaat stenen, waarnaar het strand ook genoemd is. Mijn medebroeder Jakobus gaat maar net zover in de zee, dat zijn broekspijpen niet nat worden tot bij zijn knieen.

De bijeenkomst van de Oblaten van 10 tot 14 Januarie in Keimoes is voor onbepaalde tijd uitgesteld, omdat onze Generale Overste geen derde boostprik in Italie kon krijgen.

Ik ben nu al ‘n hele jaar in Mariental bij het M.S.C. zusterhuis en sommige vragen zich af, hoe ik nu mijzelf voel en of dit aan de verwachtingen beantwoord heeft?

Dit is natuurlijk maar ‘n moeilijke vraag. Ik kan dan maar in het begin al zeggen, dat ik blij ben dat ik met 80 jaar de verantwoordelijkheid voor de twee parochies en de twee hostels heb kunnen afgeven. De gezondheid is maar altijd ‘n groot goed, dat jijzelf niet in jouw hand hebt. De ziekte kan schielijk jou overvallen, zodat jij tot niets doen gedwongen wordt en verzorging nodig zal gaan krijgen. Met ook dit in gedachten, ben ik hier in Mariental gekomen. We zijn nu ‘n jaar verder en dit kan zeker nog verder enkele jaren misschien zo aanhouden. Ik ben blij dat ik nog iets kan doen en mij verdienstelijk kan maken voor deze kommuniteit van de M.S.C. zusters. Zou dit niet meer mogelijk zijn, dan moet de Here God mij onder de ‘besembos’ maar komen halen… De laatste opsie: het Hospice gebouw staat op ‘n afstand van 50 meter! Maar daar denken we voorlopig nog niet aan. Mijn 7 zusters en 2 broers zitten allemaal tussen de leeftijd van 87 en 72 jaren. Zij willen ook nog altijd elke jaar ‘n jaartje ouder worden en zo wil ik ook maar voorlopig met hen samen verder door het leven gaan.

Dit was het maar weer voorlopig en weer tot begin Februarie als daar weer nieuws is!

P. Martin.